ဧည္​့သည္​-အျပာစာ​ေပ

တစ္ညလုံးသည္းသည္းမဲမဲရြာေနေသာမုိးကားမုိးလင္းခ်ိန္တြင္ေတာ့
တျဖည္းျဖည္းခ်င္းစဲသြားေခ်ျပီ။
ကလင္
အိမ္အေပၚထပ္မွာ ျပတင္းတံခါးကုိဖြင့္ေနေသာေဒၚေကသီႏြယ္
ျခံေစာင့္ႀကီးဦးဘေမာင္က ဧည့္သည္တစ္ေယာက္ကုိတံခါးဖြင့္ေပးေနတာကုိလွမ္းျမင္ေနရသည္။
ေစာေစာစီးစီးဘယ္သူမ်ားပါလိမ့္လုိ့ေတြးမိသည္။
ဦးဘေမာင္ကဧည့္သည္ကုိသူမတုိ့တုိက္ၾကီးဆီသုိ့ေခၚလာပါတယ္။
တျဖည္းျဖည္းနဲ႕သူမတုိ့အိမ္ဘက္ကုိနီးလာေသာ
အခါတြင္လည္းဧည့္သည္ကဦးထုပ္ေဆာင္းထားသျဖင့္မ်က္ႏွာကုိမျမင္ရေသး။ ခရီးေဝးမွလာခဲ႔ဟန္တူသည္။
မမေလး မမေလး ဧည့္သည္ေရာက္ေနပါတယ္။
သူမအိမ္ေဖာ္မေလးေခ်ာေခ်ာက အေပၚထပ္တက္လာျပီးေျပာပါတယ္။ေအး သိတယ္ လာခဲ႔မယ္ ဆုိျပီးသူမလည္း အိမ္ေအာက္ထပ္ကုိ ဆင္းခဲ႔ပါတယ္။
သူမဆင္းလာတာျမင္ေတာ့ ဧည့္ခန္းမွာထုိင္ေနတဲ႔
ေစာေစာကျခံထဲကုိဝင္လာေသာသူက ေခါင္းကုိေမာ့ျကည့္လုိက္ပါတယ္။ လူရြယ္တစ္ေယာက္ပါ။ ၂၇ ႏွစ္ခန့္ရွိျပီး
ေယာက်ၤားေခ်ာေခ်ာေသာသူတစ္ေယာက္။
တီရွပ္လက္ျပတ္အနက္ကုိဝတ္ထားသျဖင့္
အသားျဖဴျခင္းကုိပုိသိသာသည္။
အားကစားလုိက္စားသူတစ္ဦးမွန္း ထုိလူပုံစံကသက္ေသ
ခံေနသည္။
အၾကည့္မ်ားကစူးစုိက္ကာသူမရင္ထဲထုိးေဖာက္သြားသလုိ
ခံစားရသျဖင့္ ေဒၚေကသီႏြယ္မ်က္လြာခ်ထားလုိက္ရသည္။
အမက မေကသီႏြယ္ထင္တယ္။
ကြ်န္ေတာ့္နာမည္က စစ္ေသြးပါ
အမေမာင္ကုိကုိေလးသူငယ္ခ်င္းပါ။
ကုိကုိေလးနဲ႕ကြ်န္ေတာ္က ရန္ကုန္မွာ တကၠသုိလ္တက္တုန္း
ခင္ခဲ့ႀကတာပါ။
ကုိကုိေလးကလြန္ခဲ႔တဲ႔ ၂ နွစ္ေလာက္ကြ်န္ေတာ့္ဆီေရာက္လာျပီး
ကြ်န္ေတာ္လုပ္ေနတဲ႔ အလုပ္မွာရွယ္ယာဝင္ထားခဲ႔တယ္။
အရင္ႏွစ္က အလုပ္ေတြေအာင္ျမင္ခဲ႔လုိ့
ဒီႏွစ္သူ႔ကုိအျမတ္ေငြေတြထုတ္ေပးဖုိ့ေခၚေပမဲ႔ေရာက္မလာလုိ့
ကြ်န္ေတာ္သူ့ဆီလြန္ခဲ႔တဲ႔ ၂ လေလာက္က ဖုန္းဆက္ေပမဲ႔
သူကသူ့ျမိဳ႕ကုိအလည္ေခၚရင္းအျမတ္ေငြေတြကုိေပးပါဆုိလုိ႕
ကြ်န္ေတာ္ေရာက္လာတာပါ။(၂)
ေၾသာ္႕႕႕႕
ငါ့ေမာင္က အမေမာင္ကုိကုိေလးသူငယ္ခ်င္းကုိး
မင္းသူငယ္ခ်င္းက လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၂ ရက္ကဘဲခရီးထြက္သြားတယ္
ရွမ္းျပည္ဘက္ကုိ
ဗ်ာ႕႕႕႕ဧည့္သည္ကေခါင္းကုိကုတ္လုိက္သည္။
ဒုကၡပါဘဲဗ်ာ
ကြ်န္ေတာ္က သူဝမ္းသာေစခ်င္လုိ့ဖုန္းႀကိဳမဆက္ထားမိဘူး။
လြဲသြားတယ္ဗ်ာ။ ဒီျမိဳ႕မွာတည္းခုိခန္းမရွိဘူး။
ရပါတယ္ငါ့ေမာင္ရယ္။
ေမာင္ေလးသူငယ္ခ်င္းဘဲ။
ဒီအိမ္မွာဘဲတည္းေပါ့။
ဟုတ္ကဲ႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္အမ။
စစ္ေသြးက ဖုန္းကုိထုတ္ျပီး ဆက္လုိက္သည္။
ဟဲလုိ ကုိကုိေလး မင္းဘယ္ေရာက္ေနလဲ
စပီကာဖြင့္ေျပာသျဖင့္ေကာင္းေကာင္းၾကားရသည္။
ေတာင္ႀကီးမွာကြ စစ္ေသြးရ ဘာကိစၥ
မင္းအျမတ္ေငြေတြကြာ။
ထားလုိက္စမ္းပါသူငယ္ခ်င္းရာ။ မင္းဘဲခဏကုိင္ထားေပး။
မဟုတ္ဘူးကြ။ ငါက မင္းတုိိ့ျမိဳ႕က မင္းတုိ့အိမ္ေရာက္ေနျပီ။
မင္းမရွိလုိ့။တည္းခုိခန္းကမရွိ။
မင္းမမ သေဘာေကာင္းလုိ႔ေတာ္ေသးတယ္။
ေအးပါေအးပါ ငါေနာက္ႏွစ္ပတ္ေလာက္မွျပန္လာမွာ။
ငါ့အမကုိဖုန္းေပးလုိက္ဦး။
ကုိကုိေလးေျပာစကားေႀကာင့္စစ္ေသြးကဖုန္းကုိေပးလုိက္သည္။
ဟဲလုိေမာင္ေလး ေျပာ
မမ ကြ်န္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းကုိ ေသခ်ာေစာင့္ေရွာက္ထားေနာ္။
ေအးပါဟဲ႔ ကုိကုိေလးရယ္။
ဖုန္းစပီကာကုိျပန္ပိတ္ျပီးေျပာေနသျဖင့္ စစ္ေသြး တစ္ေယာက္
ကုိကုိေလး နဲ႕သူ့အမဘာေတြေျပာမွန္းမႀကားရေတာ့။
ဒါေပမဲ႔ မေကသီႏြယ္ မ်က္ႏွာမွာရွက္သြားတဲ႔
ပုံစံေလးေတာ့ေတြ႔ရသည္။
နင္ေနာ့ျပန္လာမွေတြ႔မယ္ ကုိေလး ဟြန္း
လုိ့ေျပာျပီးဖုန္းခ်လုိက္တာကုိေတြ႔ရသည္။
ထုိအခ်ိန္မွာ ေခ်ာေခ်ာက ေကာ္ဖီခြက္ကုိလာခ်သည္။
ေကာ္ဖီေသာက္ပါဦးေမာင္ေလး႕႕႕႕႕ဟု
မေကသီႏြယ္ကသူ႕ေရွ႔ကုိေကာ္ဖီခြက္ကုိတြန္းပုိ႔ရင္းေျပာလုိက္သည္။

(၃)

ဟူး အိပ္ယာေပၚလွဲခ်ရင္းစစ္ေသြး အေမာေျဖေနသည္။
၂ရက္ေလာက္ကားစီးလုိက္ရသျဖင့္
လူလျးည္းေညာင္းညာေနသည္။ ကုိကုိေလးတုိ႔ျမိဳ႔ကုိ
ရန္ကုန္ကေန ၂ရက္ေလာက္ ကားအတန္တန္စီးလုိက္ရသည္။
ျကားသာၾကားဖူးသည္။တစ္ခါမွမေရာက္ဖူး။
ကုိကုိေလးတုိ႔ကဒီျမိဳ႕မွာ အခ်မ္းသာဆုံးေတြ။
မိဘေတြလက္ထက္ကတည္းကခ်မ္းသာသူေတြဟုသိရသည္။
ေက်ာင္းတုန္းကအလည္ခဏခဏေခၚေပမဲ႔မလုိက္ျဖစ္ခဲ႔။
မ်က္လုံးမွိတ္လုိက္ေတာ့ မေကသီႏြယ္ကုိျမင္ေယာင္လာသည္။
ကုိကုိေလးနဲ႔အတူတူရုိက္ထားေသာဓါတ္ပုံေတြကုိျမင္ဖူးေပမဲ႕
ဒီေလာက္အျပင္မွာပုိေခ်ာမယ္လုိ႔မထင္ထား။
မနက္က ျမင္ရေတာ့ဘာမွျပင္ဆင္ထားဟန္မတူ။
ဝင္းဖန့္ဖန့္အသားအေရ။ ျဖဴႏုေနေသာမ်က္ႏွာေလးကုိသူေငး
ႀကည့္မိေနေသးတယ္။
ဆံပင္ကခါးေလာက္ရွိဟန္တူသည္။
ထုံးထားျပီးအျမိတ္ေလးခ်ထားတာေတာ္ေတာ္ၾကည့္ေကာင္းသည္။
ကုိယ္လုံးကုိဟ္ပါက္ကလည္းသြယ္သြယ္ေလး။
ဘာေၾကာင့္အပ်ဳိႀကီးျဖစ္ေနသလဲမသိ။
အသက္ ၂၉ ေလာက္ေပမဲ႕ ၂၄ ေလာက္ထင္ရသည္။
အလည္ေခၚေသာကုိကုိေလးကုိပင္ထုိင္ရွိခုိးခ်င္စိတ္ေပါက္သြားသည္။
ေယာက္ဖေရမင္းအမအရမ္းလွတယ္ကြာလုိ
႔တုိးတုိးေလးေ႐ရြက္လုိက္ပါတယ္။
စစ္ေသြးကားေက်ာင္းတုန္းက
ေကာင္မေလးေခ်ာေခ်ာေလးေတြကုိေတြ႔တုန္းကပင္
ဒီေလာက္ရင္မခုန္ခဲ႔။စိတ္လဲမဝင္စား။
အခု သူငယ္ခ်င္းအမ ေကသီႏြယ္ကုိျမင္လုိက္ရမွ
ဘာေၾကာင့္သူ႕ရင္ေတြတဒုတ္ဒုတ္ခုန္ေနတာလဲလုိ့
စဥ္းစားေနမိသည္။
ျမန္မာဆန္ဆန္ေလးနဲ႕ယဥ္ယဥ္ေလးလွေသာ ေကသီႏြယ္ကုိ
စိတ္ကူးထဲမွာျမင္ေယာင္မိေနသျဖင့္ ကာ
စစ္ေသြးေတာ္ေတာ္နဲ႔အိပ္မေပ်ာ္ေတာ့။
အိပ္ယာေပၚမွာတလူးလူးတလိမ့္လိမ့္ျဖင့္
ည ၁၂ နာရီခန့္မွာသာ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။(၄)
ေကသီႏြယ္ အခန္းထဲမွမီးကုိပိတ္လုိက္ေသာလည္း အိပ္မေပ်ာ္။
တာသူမရင္ဘတ္ကုိလက္တင္ၾကည့္သည္။
တဒုတ္ဒုတ္နဲ႔သူမရင္ေတြခုန္ေနသည္။
တစ္သက္လုံးမခုန္ဖူးေသာသူမရင္က ဘာျဖစ္လုိ႔ပါလိမ့္။
သူမမ်က္လုံးမ်ားကုိေမွးမွိတ္ထားေသာ္လည္း
ေမာင္ေလးသူငယ္ခ်င္း စစ္ေသြးကုိသူမျမင္ေနမိသည္။
ဘယ္လုိေကာင္ေလးလဲမသိဘူး
အၾကည့္ေတြကလဲရဲတင္းလုိက္တာ။
မနက္က ေရာက္လာခါစက သူမကုိစိုက္ၾကည့္ေနလုိက္တာ
သူမတစ္ကုိယ္လုံးေပါက္ထြက္မတတ္ပင္။
ဒီၾကားထဲဖုန္းေျပာေတာ့ေမာင္ေလးကစေနေသးသည္။
ဘယ္လုိလဲအမ ေယာက္ဖကေခ်ာရဲလားတဲ႕။
ဒါေၾကာင့္သူမရွက္သြားသည္။
တျခားေယာကၤ်ားေလးေတြတုန္းကစတာကုိစိတ္ဆုိးေပမဲ႔
သူမဒီတစ္ခါေတာ့စိတ္မဆုိးမိသည့္အျပင္ရွက္ေသြးေလးမ်ားပင္
ျဖာမိသြားေသးသည္။
စိတ္ထဲမွာလည္းေက်နပ္သလုိလုိခံစားရသည္။
စားပြဲေပၚတင္ထားေသာ သူမဖုန္းမည္လာသျဖင့္
သူမေကာက္ကုိင္လုိက္သည္။ ေမာက္ေလးဖုန္းပင္ဖ။
ဟဲလုိေျပာ ကုိယ္ေတာ္ေလး
ဟက္ဟက္ မမအိပ္ျပီလားလုိ့။ အင္းအိပ္ေတာ့မလုိ႔။
ဘယ္လုိလဲမမ ေယာက္ဖနဲ႕အဆင္ေျပရဲ႕လား
ဟဲ႔ဟဲ႔ အမနဲ႕သူနဲ႕ဘာဆညိင္လုိ့လဲ
စမေနစမ္းနဲ႕ သူ့အမကုိႏွေမ်ွာရမဲ႔ဟာကုိ ၾကည့္စမ္း
ဟားဟား သိပါတယ္မမရယ္
ဒါနဲ႕စကားမစပ္ မမလုိဘဲစစ္ေသြးကလည္းေက်ာင္းတုန္းက
ရည္းစားထားဘူးတာမဟုတ္ဘူးရယ္
လူေအးေလ ရုိးရုိးသားသားေလး။
ကုိယ့္အမကုိ ဒီေကာင္နဲ႕ဆုိစိတ္ခ်တယ္ ။
ဟယ္နင္ဘာေတြေျပာေနမွန္းမသိဘူး ေတာ္ျပီေတာ္ျပီ
အမအိပ္ေတာ့မယ္။
ဟက္ဟက္ ရွက္သြားတာမဟုတ္လား
ဖုန္းခ်ခါနီးေတာင္ေမာင္ေလးကစျဖစ္ေအာင္စလုိက္ေသးသည္။
ေကသီႏြယ္တကယ္လည္းရွက္ေနမိသည္။
ဖုန္းကုိခ်ျပီး ကုိယ့္မ်က္ႏွာကုိ လက္ဝါးျဖင္အုပ္လုိက္ေသးသည္။
သူမကုိယ္သူမလည္းရယ္ခ်င္မိသြားသည္။
ခိခိ ဟုရီလုိက္မိေသးသည္။
ေၾသာ္ငါ့ႏွယ္ေနာ္ ငယ္ေတာ့တဲ႔အရြယ္လဲမဟုတ္။(၅)
မနက္ ၅ နာရီခဲြေလာက္တြင္ ေကသီႏြယ္ႏုိးလာသည္။
မ်က္ႏွာသစ္ျပီးေနာက္မွန္တင္ခုံေရွ႕တြင္ဆံပင္မ်ားကုိျဖီးလုိက္သည္။
မ်က္ႏွာကုိ မိတ္ကပ္ပါးပါးေလးဖုိ့ပါ သနပ္ခါးေလးကုိအေပၚမွထပ္လိမ္းလုိက္သည္။ အခန္းထဲမွထြက္ျပီးမွ တစ္ခုသတိရသြားသည္။
အဝတ္အစားလဲဖုိ့။
အခန္းထဲျပန္ဝင္ျပီး အဝတ္အစားမ်ားကုိလဲႀကည့္သည္။
စိတ္တုိင္းမက် ေနာက္ဆုံးေတာ့ပန္းေရာင္အက်ၤီေလးႏွင့္
အျပာႏုေရာင္ထမိန္ေလးမွဘဲသူမစိတ္တုိင္းက်သြားသည္။
ဘာေျကာင့္ဒီေန့အလွျပင္ခ်င္ေနမွန္းသူမမသိ။
ေအာက္ထပ္ကစားဖုိေဆာင္ထဲမွာေတာ့ေခ်ာေခ်ာက
ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ထားျပီးျပီ။
ေခ်ာေခ်ာဧည့္သည္ႏုိးျပီလား။
အေစာေလးတင္ ႏုိးလာျပီး ျမိဳ႕ထဲခဏသြားဦးမယ္ဆုိျပီးသြားတယ္မမ။ေႀသာ္ ေကသီႏြယ္ကေကာ္ဖီဝုိင္းမွာဝင္ထုိင္ရင္း။
ေခ်ာေခ်ာ နင္ေရာတစ္ခါတည္းစားေတာ့ေလ။
ေခ်ာေခ်ာက ေကာ္ဖီဝုိင္းမွာဝင္ေသာက္ရင္း
မမေလးေကသီႏြယ္ကုိ ၾကည့္ေနသည္။
ေကသီႏြယ္စိတ္ပင္မလုံမလဲျဖစ္လာသည္။
ဘာျကည့္ေနတာလဲ ေခ်ာေခ်ာ
ခိခိ မမေလးဒီေန့အလွေတြျပင္ထားလုိ႕ ဘယ္သြားမလုိ့လဲ
နဂုိကမွမလုံမလဲျဖစ္ေနသာေကသီႏြယ္က
ဟြန္း သြားစရာရွိမွ အလွျပင္ရမွာလားေခ်ာေခ်ာရဲ႕
ခစ္ခစ္ မမေလးက မျပင္လဲလွျပီးသားပါ။
ဒီျမိဳ႕မွာ မမေလးကုိစိတ္ဝင္စားတဲ႕သူေတြမွပုံလုိ့။
ခစ္ခစ္ေခ်ာေခ်ာရယ္ေျမာက္စရာမရွိေျမာက္ေနပါျပီ။
တကယ္ေျပာတာ မမေလးရဲ႕
မမေလးတုိ့ကမ်ဳိးရုိးစဥ္ဆက္ခ်မ္းသာ ပညာကလဲတတ္
မမေလးကလဲအရမ္းလွတာကုိး။
ဟုတ္ပါျပီော မိေခ်ာရယ္။
နည္းနည္းေနရင္မမေလးနဲ႕အေဖာ္လုိက္ခဲ႔ဦး။
ျမိဳ႕ထဲက မမေလးတုိ့ ပြဲရုံမွာ အလုပ္သမားေတြကုိလစာသြားထုတ္ေပးရဦးမယ္။
ဟုတ္ မမေလး။(၆)
ေကသီႏြယ္ေကာ္ဖီေသာက္ေနခ်ိန္မွာပင္
အိမ္ထဲသုိ့ဝင္လာေသာေျခံၾကားသျဖင့္လွည့္ၾကည့္လုိက္သည္။
ဟင္
ေကသီႏြယ္ရင္ထဲတလွပ္လွပ္ခုန္သြားသည္။
စစ္ေသြးကားမေန႕ကေရာကလာစဥ္ကလုိပုံစံမဟုတ္။
ေယာပုဆုိးအနက္ေရာင္ေလးႏွင့္လည္ကတုံးလက္တုိႏွင့္။
ျမန္မာဆန္ဆန္သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေလး။
ေၾသာ္မေကသီႏုိးလာျပီကုိး။ ကြ်န္ေတာ္ဘုရားသြားတာ။
အမတုိ့လမ္းထိပ္ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းက ဆုေတာင္းျပည့္ဘုရား။
ဒီေန့က ဗုဒၶဟူးေန့ေလ ကြ်န္ေတာ့္ေမြးေန႔မုိ့။
ေၾသာ္ အမကငါ့ေမာင္ကုိ စစ္ေသြးဆုိလုိ့အဂၤါသားထင္ေနတာ။
မဟုတ္ပါဘူး အမ ကြ်န္ေတာ့္အေဖက တပ္ကဗုိလ္ၾကီးတစ္ေယာက္ပါ။ ကြ်န္ေတာ့္ကုိေမြးျပီး ၂ ပတ္ေလာက္မွာတုိက္ပြဲက်သြားလုိ့။
ဒါေျကာင့္ေဖေဖအတြက္နာမည္ကုိစစ္ေသြးလုိ့ေမေမကမွည့္ခဲ႔တာပါ။
စိတ္မေကာင္းလုိက္တာေမာင္ေလးရယ္။
ေမေမေရာရွိေသးလားေမာင္ေလး။ ေမေမကကြ်န္ေတာ္ငါးႏွစ္သား ေလာက္ကဘဲ ႏွလုံးေရာဂါနဲ႕ဆုံးပါျပီ၊
မမတုိ့ေဖေဖေမေမ တုိ့အေျကာင္းကုိလည္း
ကုိေလးေျပာလုိ့သိထားပါတယ္။ စိတ္မေကာင္းပါဘုူး။
ေကသီႏြယ္တုိ့ကလည္းမိဘမရွိေတာ့။
လြန္ခဲ႔ေသာငါးႏွစ္ေလာက္ကေဖေဖေရာေမေမေရာေရွ႔ဆင့္ေနာက္ဆင့္ဆုံးပါးသြားခဲ႔တယ္ေလ။
စစ္ေသြးကသူမကုိမမလုိ့ေျပာင္းေခၚလုိက္တာကျိေကသီႏြယ္သတိထားမိသည္။
မမကုိကြ်န္ေတာ္ေပးစရာရွိတယ္ခဏေနာ္။
စစ္ေသြးကားေျပာရင္းဆုိရင္း အေပၚထပ္မွာ သူတည္းေနေသာအခန္းဆီသုိ့ သြားေလသည္။
ေကသီႏြယ္ကား ဘာမ်ားလဲလုိ႔ေတြးေနမိသည္။
မၾကာမီမွာေတာ့စစ္ေသြးက အထုပ္တစ္ထုပ္ကုိ
ကုိင္ကာေအာက္ထပ္ျပန္ဆင္းသည္။
မမဒါက ကြ်န္ေတာ္ဒီျမိဳ႕မလာခင္က ကုိေလးမွာ အမတစ္ေယာက္ရွိတယ္လုိ့သိထားလုိ့ လက္ေဆာင္ေပးဖုိ့ယူလာတာပါ။
အမ်ဳိးသမီး ဝတ္စုံပင္။
အဟဲ ေတာ္မယ္ထင္ပါတယ္ ဓါတ္ပုံထဲကအတုိင္း ခန့္မွန္းျပီး
ဝယ္လာတာ။ အနီေရာင္ေပၚမွာေရႊခ်ည္ေလးေတြထုိးထားေသာ
ျမန္မာဝတ္စုံပင္။
အုိလွလုိက္​တာ
အုိလွလုိက္တာ။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္ေမာင္ေလး။

(၇)

အမျမဳိ႕ထဲသြားမွာလား။
ဟုတ္တယ္ေမာင္ေလး။ ေမာင္ေလးအိမ္မွာပ်င္းေနမယ္။
မမနဲ႔လုိက္ခဲ႔ပါလား မမတုိ႔ပြဲရုံကုိ။
ဟုတ္ မမ ကြ်န္ေတာ္လည္းပ်င္းေနတာနဲ႕အေတာ္ဘဲ။
သူမတုိ့ႏွစ္ေယာက္ေျပာေနသံကုိႀကားျပီး ေခ်ာေခ်ာစိတ္ကူးရသြားသည္။မမ ေမ့ေနလုိ့ ေခ်ာေခ်ာအခုမွသတိရတယ္။
ဒီေန႔ေခ်ာေခ်ာအျပင္မွာခ်ိန္းထားတာေလးရွိလုိ့မလုိက္ေတာ့ဘူး။
ေကသီႏြယ္ ေခ်ာေခ်ာအဲ႔လုိေျပာတာကုိ ေက်းဇူးတင္သလုိလုိျဖစ္သြားသည္။အလုိက္သိလွတဲ႔ေခ်ာေခ်ာ။
ဒါဆုိရင္ သြားၾကမယ္ေလေမာင္ေလး။
ေမာင္ေလးကုိလည္းမမတုိ့ျမိဳ႕အႏွံအလည္ပုိ့တာေပါ့။
ဆုိင္ကယ္နဲ႕ဘဲသြားတာေပါ့။
ကားမယူေတာ့ဘူး။
ေကသီႏြယ္က ဆုိင္ကယ္ေသာ့ကုိယူျပီး စစ္ေသြးလက္ထဲေပးလုိက္သည္။ ေရာ့ ေမာင္ေလး စီးတတ္တယ္ဟုတ္။
စီးတတ္ပါတယ္မမ။
ဆုိင္ကယ္စက္ႏုိးျပီးသည္ႏွင့္ေကသီႏြယ္က
ဆုိင္ကယ္ေပၚေနာက္မွ တင္ပါးလြဲဝင္ထုိင္လုိက္သည္။
ဆုိင္ကယ္စထြက္ေတာ့အရွိန္ျမင့္သြားတာမုိ့ေကသီႏြယ္
စစ္ေသြးခါးကုိလွမ္းဖက္လုိက္သည္။
ျဖည္းျဖည္းေမာင္းေနာ္ေမာင္ေလး မမေၾကာက္တတ္တယ္။
ေကသီႏြယ္သုိ့ပြဲရုံသြားရာလမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံး ေကသီႏြယ္ကုိယ္ေလးနဲ႕စစ္ေသြးေက်ာကထိကပ္ေနေဆာ့စစ္ေသြးရင္ေတြခုန္လာတယ္။
မမေကသီႏြယ္ရဲ႕ သနပ္ခါးရနံ႕ေလးနဲ႕ကုိယ္သင္းနံ႕ေလးေတြကုိ
ရေနတာလည္းပါတာေပါ့။
ျပီးေတာ့ျမိဳ႕ကက်ဥ္းလုိ့ထင္။
လမ္းတစ္ေလ်ွာက္လုံးသူတုိ့ႏွစ္ဦးကုိကြက္ျကည့္ကြက္ၾကည့္နဲ႕။
ေကသီႏြယ္ကုိႏႈတ္ဆက္သူမ်ားလဲေတာ္ေတာ္မ်ားသည္။(၈)
ပြဲရုံေရာက္ပါျပီ။
ေကသီႏြယ္တုိ့ကဒီနယ္တစ္ဝုိက္ကထြက္ေသာ စပါး ပဲ ႏွမ္းစတာေတြကုိအကုန္ ဝယ္သည္။
ျီပီးေတာ့စတုိးဆုိင္ ၂ ဆုိင္လည္းရွိသည္။
ေစ်းႏႈန္းမွန္မွန္ကန္ကန္ျဖင့္ဝယ္ယူေရာင္းခ်သျဖင့္ ေအာင္ျမင္တယ္ေလ။ ပြဲရုံေရွ႕သုိ့ ေရာက္လာပါျပီ။
ေမာင္ေလးေရာက္ျပီ။ ေကသီႏြယ္ကတုိးတုိးေလးေျပာလုိက္သည္။
ပြဲရုံကမန္ေနဂ်ာကေကသီႏြယ္ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းနႏၵာရဲ႕ေမာင္ေလး
ကုိျဖိဳးေလ။ အိမ္ေထာင္က်ျပီး အလုပ္မရွိျဖစ္ေနေသာကုိျဖဳိးကုိ
နႏၵာရဲ႕အကူအညီေတာင္းမႈေႀကာင့္ေကသီႏြယ္အလုပ္ေပးထားျခင္းျဖစ္သည္။ ကုိျဖိဳိးကလဲ ေကသီႏြယ္ကုိေက်းဇူးရွင္အျဖစ္သတ္မွတ္ျပီး
အလုပ္ေတြကုိေသခ်ာစြာေစတနာပါပါလုပ္ေပးသျဖင့္ပုိတုိးတက္လာတာအမွန္။
ဟာအမ႕ ကုိယ္တုိင္လာခဲ႔တာလား ေခ်ာေခ်ာလြတ္လုိက္ျပီးေရာ
အလုပ္ရႈပ္ေနေသာကုိျဖိဳးကားေကသီီႏြယ္ဝင္လာသျဖင့္
ျပာျပာသလဲျဖစ္သြားသည္။
မေကသီႏြယ္ေဘးမွာ အရပ္ျမင့္ျမင့္ႏွင့္ေယာက်ၤားပီသသည့္
ပုံစံႏွင့္ သူ့ထက္ ၂ႏွစ္ခန့္ၾကီးမည္ဟု ယူဆရေသာလူတစ္ေယာက္ပါလာသည္။
ေၾသာ္ေမာင္ေလးမိတ္ဆက္ေပးရဦးမယ္။
ဒါက စစ္ေသြးတဲ႕ ကုိျဖိဳးရဲ႕။ မင္းအကုိ ကုိေလးသူငယ္ခ်င္း။
ရန္ကုန္က အလည္လာတာ။
ေမာင္ေလးဒါက ကုိျဖိဳး အမတုိ့ပြဲရုံမန္ေနဂ်ာ။
ေၾသာ္ ဟုတ္ ေတြ႔ရတာဝမ္းသာပါတယ္ညီေလး။
ဟုတ္ အကုိ အမတုိ့ ကုိေလးတုိ့မိတ္ေဆြဆုိေတာ့ကြ်န္ေတာ့္
မိတ္ေဆြဘဲေပါ့။
မသိပါဘူးဗ်ာ ကြ်န္ေတာ္က မမရည္းစားမ်ားေခၚလာတာလားလုိ့။
ကုိျဖိဳးေနာက္လုိက္တာေႀကာင့္ စစ္ေသြးပင္မ်က္ႏွာပူသြားပါတယ္။
ေကသီႏြယ္လဲရွက္ကုိးရွက္ကန္းျဖစ္သြားပါတယ္။
အုိ ကုိျဖိဳးရယ္ဧည့္သည္ကုိအားနာစရာ။
ဟိဟိ ေနာက္တာပါ မမရယ္။
ကုိျဖဳိးကားေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ေျပာရင္း
ကဲအမကုိ စာရင္းေတြရွင္းျပမယ္ ဟုဆုိကာဝင္ေငြ ထြက္ေငြစာရင္းမ်ားကုိ ေကသီႏြယ္အားရွင္းျပေနသည္။(၉)
ေတာက္ အုိက္ပန္က ေတာက္တစ္ခ်က္ေခါက္ရင္း
အရက္ခြက္ကုိစားပြဲေပၚေဆာင့္ခ်လုိက္သည္။
တပည့္မ်ားပင္ထိတ္လန္႔သြားသည္။
အဲ႔ေကာင္ဘယ္သူလဲ က်ားေလး
တပည့္ေက်ာ္ က်ားေလးကားေန့လည္ကျမိဳ႕ထဲသြားေတာ့
ေကသီႏြယ္ကုိေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႕ေတြ႕ခဲ႔တယ္တဲ႔။
ေျပာရလ်ွင္ေတာ့ အုိက္ပန္ကဒီျမိဳ႕မွာဆရာတစ္ဆူပင္။
ေငြလည္းရွိသည္။ တပည့္လူမုိက္ေတြလည္းရွိသည္။
သူေကသီႏြယ္ကုိပုိးေနတာႀကာျပီ။
တစ္ခါမွအဆင္မေျပခဲ႔ဘူး။
ယခုဘယ္ကေရာက္လာမွန္းမသိေတာ့လူစိမ္းတစ္ေယာက္။
သူ႕အတြက္ စိတ္မျကည္စရာပင္။
အဲ႔ေကာင္က မေကသီေမာင္ ကုိေလးရဲ႕သူငယ္ခ်င္းလုိ့သိရတယ္ဆရာ။ ရန္ကုန္ကေနအလည္လာတာတဲ႔။
ဒီေကာင့္ကုိပညာေပးလုိက္ရမလားဆရာ။
ေနပါေစ ခဏေစာင့္ျကည့္လုိက္ဦး။
လုိအပ္ရင္ေျပာမယ္။
ညေနက်လ်ွင္ေတာ့ေကသီႏြယ္တုိ႔အိမ္အလည္သြားရင္းေလ့လာမွလုိ့ အုိက္ပန္ေတြးလုိက္ပါတယ္။
အုိက္ပန္ကားေကသီႏြယ္မိဘမ်ားလက္ထက္ကတည္းက
ေကသီႏြယ္အေဖအေမတုိ႔ျဖင့္ရင္းႏွီးသျဖင့္
ေကသီႏြယ္တုိ့အိမ္ကုိမျကာခဏသြားလည္ေလ့ရွိပါတယ္။
သူေကသီႏြယ္ကုိခ်စ္ေရးဆုိခဲ႔တာျကာျပီျဖစ္ျပီး
ဖြင့္ေျပာလုိကတုိင္း ေကသီႏြယ္ကျငင္းေနတာမုိ့
သူက်ိတ္မႏုိင္ခဲမရျဖစ္ေနရပါတယ္။
(၁၀)
ေနရာကားေတာင္ႀကီးျမိဳ႕ကဟုိတယ္တစ္ခုရဲ႕
ႏွစ္ေယာက္အိပ္ခန္းအတြင္း။
အရမ္းခ်စ္တာဘဲ ခေလးရာ။
ကုိကုိေလးလက္ေတြက ႏုိႏုိလြင္ရဲ႔ခႏၶာကုိယ္ေလးကုိ
အသားကုန္ဖက္ထားသည္။
လြတ္ပါဦးကုိကုိရယ္ ႏုိႏုိ အသက္ရႈက်ပ္လွျပီ။
တကယ္ေတာ့ကုိကုိေလးတစ္ေယာက္ႏုိႏုိလြင္ရွိရွာေတာင္ၾကီးျမိဳ႕
သုိ့အရဲစြန့္ျပီးလာခဲ႔ရျခင္းျဖစ္သည္။
ႏုိႏုိလြင္ကားကုိကုိေလးထက္ငယ္သည္။
လြန္ခဲ႔ေသာတစ္ႏွစ္ေလာက္က ႏုိႏုိလြင္ကုိကုိေလးတုိ့ျမိဳ႕မွ
သူမဦးေလးတုိ့လင္မယားထံအလည္လာရင္းကုိကုိေလးနဲ႔ရခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္။အမျဖစ္သူမသိေအာင္ လက္မွတ္ထုိးျပီးယူထားျပီးျပီႏုိႏုိလြင္ကုိ။
ႏုိႏုိလြင္ရဲ႕မိဘေတြလည္းဒါကုိမသိၾက။
ကုိကုိေလးရဲ႕လက္ေတြက ႏုိႏုိရဲ႕သားျမတ္ေတြကုိဆုတ္နယ္ေနသည္။ႏုိႏုိအဖုိ့လဲခ်စ္ေသာကုိကုိကုိင္တြယ္တာမုိ့ႀကည္ျဖဴစြာခံယူပါသည္။
ျပြတ္ အုိ ႏုိႏုိသားျမတ္ေလးကုိိ ကုိကုိစုိ့ေတာ့ႏုိႏုိအသည္းေတြယားသြားသည္။
အုိကုိကုိ
ငယ္ငယ္တုန္းကေကာင္းေကာင္းမစုိ့ခဲ႕ရလုိ့ပါ။
အုိ ကုိကုိေနာ္ ေတာက္တီးေတာက္တဲ႔ ႏုိႏုိရွက္တယ္။
ရွက္တယ္လုိ့သာေျပာတယ္ ႏုိႏုိရင္ကုိပင္ပုိေကာ့ထားမိသည္။
ခ်စ္တဲ႔ကုိကုိစုိ့တာဘဲေလ စုိ့ေပ့ေစေပါ့။
ႏုိႏုိရဲ႕ေပါင္ခြႀကားကုိလဲ ကုိကုိက လက္ျဖင္ပြတ္ေပးေနသျဖင့္
ႏုိႏုိရင္ထဲဖလပ္ဖလပ့္ျဖစ္လာသည္။
ကုိကုိ လုပ္ခ်င္လဲ လုပ္ေလ။
မ်က္လုံးကုိမွိတ္ထားရင္းရွက္ရွက္နဲ႔ တုိးတု္းေလးေျပာလုိက္ေသာ
အသံေလးကုိ ကုိကုိေလးႀကားရျပီးေနာက္မွာေတာ့။
ခ်စ္ေသာ ကုိကုိရဲ႕လက္ေတြကႏုိႏုိထမိန္ေလးကုိဆြဲခြ်တ္ေနတာကုိခံစားရသည္။ ကုိကုိခ်ြတ္ရလြယ္ေအာင္သူမတင္ပါးေလးေတြကုိအသာႀကြေပးလုိက္သည္။
ကုိကုိကထမိန္ကုိ ကုတင္ေနာက္ဖက္ကုိပုိ့လုိက္ျပီ။
သူမေျခေထာက္ေလးကုိကားေပးလုိက္ခ်ိန္မွာကုိကုိက
ပုဆုိးကုိခြ်တ္လုိက္ေတာ့ ကုိကုိရဲ႕ေပါင္ၾကားက
ဒုတ္ၾကီးတန္းေနတာကုိျမင္ျပီး ႏုိႏုိရွက္တာေၾကာင့္မ်က္လုံးကုိမွိတ္ထားလုိက္ပါတယ္။
အေတြ႕အႀကံဳရျပီးသားဆုိေပမဲ႔ႏုိႏုိအဖုိ့ ရင္ေတြခုန္လာပါတယ္။(၁၁)
အေမ့
ႏုိႏုိေပါင္တံေလးေတြကုိျဖဲလုိက္တဲ႔အခ်ိန္မွာႏုိႏုိကလည္းကုိကု္ိ့ေက်ာကုိဖက္ျပီးကုိကုိခါးကုိသူမေျခေထာက္နဲ႔ခ်ိတ္လုိက္ပါတယ္။
ကုိကုိ့ဒုတ္ၾကီးကသူမေရႊၾကဳတ္အဝကုိေတ့လုိက္တဲ႔အခ်ိန္မွာ
သူမရင္ေလးတဖုိဖုိျဖစ္သြားပါတယ္။
အင့္ ႔ကုိကုိဒုတ္ၾကီးကသူမေရႊၾကဳတ္ႏွစ္ျခမ္းကုိ
ထုိးေဖာက္ျပီး အထဲကုိျဖည္းျဖည္းခ်င္းဝင္လာပါတယ္။
သူမနာက်င္သေယာင္ခံစားရေပမဲ႔
ကုိကုိဒုတ္ႀကီး့ဖည္းျဖည္းခ်င္းထုိးသြင္းေနတာကုိအားမရေတာ့ပါဘူး။
ကုိကုိကုိ့ဖက္ျပီးခါးကုိေကာ့လုိက္ပါတယ္။
ျမန္ျမန္လုပ္ေပးပါေတာ့ကုိရယ္ ႏုိမေနတတ္ေတာ့ဘူး။
ကုိကုိေလးကလည္းသူ့ဒုတ္ႀကီးကုိ
ႏုိႏုိရဲ႕က်ဥ္းက်ပ္လွတဲ႔ေရႊၾကဳပ္ေလးထဲကုိ
သြင္းလုိက္ထုပ္လုိက္နဲ႔အစြမ္းကုန္သမေတာ့တာေပါ့။
စီးက်ပ္ေနတဲ႔ႏုိနုိရဲ႕ ေရႊၾကဳပ္အသားမ်ွင္ေတြကလည္းသူ႕ဒုတ္ႀကီးကုိ
အတင္းကုိဆြဲစုပ္ေနပါတယ္။
အခ်က္ ၄၀ ေလာက္မွာ သူ့ေဆာင့္ခ်က္ေတြကပုိသြက္လက္လာသလုိ
ႏုိႏုိရဲ႕လက္ေတြကလည္းသူ႕ေက်ာျပင္ေတြကုိဖက္တြယ္တာပုိအားပါလာျပီး ကုတ္ျခစ္လာပါတယ္။
ႏုိႏုိေရာသူေရာျပီးခါနီးျပီျဖစ္လုိ့အားကုန္ေဆာင့္ရင္း
ေနာက္ထပ္အခ်က္ ၅၀ ေလာက္အေရာက္မွာႏုိႏုိခါးေကာ့တက္လာျပီး
တအင္းအင္းညဥ္းညဴသံေလးထြက္ေပၚလာသလုိ
သူလည္းသူ႔ဒုတ္က အခ်စ္ရည္ေတြကုိ ႏုိႏုိေရႊၾကဳပ္အတြင္းနံရံေတြကုိျဖန္းပက္ေနပါတယ္။
သူတုိ့ႏွစ္ေယာက္ေမာေမာပန္းပန္းနဲ႔အိပ္ေပ်ာ္သြားခ်ိန္မွာ
အခန္းထဲမွာရွိေနတဲ႔တီဗြီက သတင္းမွာ အထူးသတင္းတစ္ရပ္
လာေနတာကုိႏွစ္ေယာက္လုံးမသိလုိက္ပါဘူး။
ထုိသတင္းကေတာ့
ေလးစားအပ္ပါေသာမိဘျပည္သူမ်ားခင္ဗ်ား မုိးေလဝသ အေရးေပၚသတင္းတစ္ရပ္ကုိေၾကျငာပါမယ္။
*****အမည္ရွိ မုန္တုိင္းဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိစတင္ဝင္ေရာက္လာျပီျဖစ္ျပီး။ေနာက္ ၇၂ နာရီအတြင္း ျမန္မာႏုိင္ငံေတာင္ပုိင္း အလယ္ပုိင္းေဒသေတြကုိဝင္ေရာက္လာမွာျဖစပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္မုန္တုိင္းျဖတ္သန္းႏုိင္တဲ႔ျမိဳ႕ေတြျဖစ္တဲ႔
*** ျမိဳ႕မ်ား။ ျမိဳ႕သာျမိဳ႕တုိ့မွာေနထုိင္ၾကတဲ႔မိဘျပည္သူမ်ားအေနနဲ႔
မုန္တုိင္းသတိရွိၾကဖုိ့**-*—*****
တကယ္လုိ့မ်ားကုိကုိေလးသာထုိသတင္းကုိနားေထာင္မိရင္
မုန္တုိင္းျဖတ္မဲ႔ျမိဳ႕ေတြမွာ သူ့ျမိဳ႕ပါေနတာကုိသိခဲ႔ရင္ျဖင့္။

(၁၂)
စစ္ေသြးက ဘုရားေပၚမွဆင္းခဲ့သည္။
မေကသီႏြယ္တုိ့လမ္းထိပ္က ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း၀င္းထဲမွာရွိတာျဖစ္တယ္။
သူညေနတုိင္းလမ္းေလ်ွာက္ျဖစ္ေတာ့ပန္းအျမဲကပ္ျဖစ္တာေပါ့။
မေကသီႏြယ္တုိ့ရပ္ကြက္ကလူရွင္းျပီးျမိဳ႕စြန္က်သည္။
ျခံေတြကလည္းက်ယ္ေတာ့တစ္ျခံႏွင့္တစ္ျခံေတာ္ေတာ္ေလွ်ာက္ရသည္။
သူေတြးရင္းေငးရင္းလမ္းေလွ်ာက္လာစဥ္
သူ႔ေရွ႕မွာဆုိင္ကယ္ႏွစ္စီးကပိတ္ရပ္လုိက္သည္။
ဘာလဲဟလုိ႔သူေတြးလုိက္သည္။
ဆုိင္ကယ္ေပၚမွဆင္းလာေသာလူ(၄)ေယာက္။
ဒီမွာ…ေကသီႏြယ္အိမ္မွာတည္းေနတာမင္းလား။
ဟုတ္ပါတယ္ ဘာကိစၥမ်ားရွိလုိ႔လဲမသိဘူးခင္ဗ်။
ပုံစံေတြၾကည့္ရတာေတာ့သိပ္မဟုတ္ခ်င္။
သူ႔နားကပ္လာသည့္ပုံကုိမသကၤာ။
အႏၱရာယ္အေငြ႔အသက္ကုိသူရေနျပီ။
လက္ခနဲျမင္လုိက္ရေသာ္လည္း ရုတ္တရက္မုိ့သူေရွာင္ေသာ္လည္းလက္ေမာင္းကုိ
ဓါးကပြတ္ဆြဲသြားသည္။
ေသြးမ်ားျဖာထြက္သြားသည္။သူ႔ေသြးမ်ားဆူသြားျပီ။
တကယ္ေတာ့စစ္ေသြးကလည္းေခသူမဟုတ္ပါ။
ေနာက္ကလူသူ႕ဆီ၀င္အလာမွာ ေရွာင္လုိက္ျပီး ဒူးျဖင့္ပစ္တုိက္လုိက္သည္။
အြတ္ခနဲမည္သံႏွင့္အတူထုိလူေမွာက္သြားသည္။
တစ္ေယာက္ကသူ႔ကုိေျပးကန္စဥ္ေရွာင္လုိက္ျပီး မ်က္ခြက္ကုိတံေတာင္ႏွင့္ေကြ်းလုိက္သည္။
ထုိအခ်ိန္မွာပင္သူ႔ကုိ တစ္ေယာက္က ဒုတ္ျဖင့္၀င္ရုိက္လုိက္သည္။
သူ႔ေျခေထာက္ေတြေခြညြတ္ၾကသြားသည္။
ေခါင္းမွေသြးစက္မ်ားက်ဆင္းကာမူးေ၀လာသည္။
မင္း..ေနာက္တစ္ခါ.ေကသီႏြယ္နဲ႔ေ၀းေ၀းေနဆုိေသာစကားကုိၾကားလိုက္ရသည္။
တစ္ေလာကလုံးအေမွာင္က်သြားျပီ။
သူသတိမလစ္ခင္သူ႔ဆီေျပးလာေသာေျခသံမ်ားႏွင့္
ထုိလူဆုိးမ်ားဆိုင္ကယ္ေပၚတက္ျပီး ထြက္ေျပးသည့္အသံ။

(၁၃)

မမ နားခ်င္နားလုိက္ေတာ့ေလ
ရတယ္ ေခ်ာေခ်ာ
အမဘဲဆက္ေစာင့္လုိက္မယ္။
ဆရာဝန္ၾကီးကစိတ္ခ်ရေသာအေျခအေနသုိ့ေရာက္ရွိသြားျပီလုိ႕ဆုိ
တာေတာင္မွ စိတ္ပူေနေသးေသာ မမေကသီႏြယ္ကုိၾကည့္ျပီး
ေခ်ာေခ်ာ ရီလည္းရီခ်င္မိသည္။
သနားလည္းသနားမိသည္။
ကုိစစ္ေသြးကုိလမ္းထိပ္မွာရုိက္ခံရသည္လုိ့ ရပ္ကြက္ထဲမွလူေတြလာေျပာကတည္းက မမေကသီႏြယ္စိတ္ေတြအလြန္အမင္းလႈပ္ရွားေနတာသူမသိသည္။
ကုိစစ္ေသြးကသတိမရေသးေပမဲ႔စုိးရိမ္စရာေတာ့မရွိေတာ့။
ေဆးရွိန္ေၾကာင့္ျဖစ္မည္။
ေကာ္ဖီသြားဝယ္လုိက္ဦးမယ္ မမ။
ေကာင္းသားဘဲ ေခ်ာေခ်ာေရ။
ေခ်ာေခ်ာက ေဆးရုံဝင္းအျပင္ဖက္က လက္ဖက္ရည္ဆုိင္မွာေကာ္ဖီသြားဝယ္ေနသည္။
ေကသီႏြယ္ကားစစ္ေသြးရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကုိၾကည့္ေနသည္ ေခါင္းမွာပတ္တီးစီးထားေသာ္လည္း စစ္ေသြးရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကုိၾကည့္ရင္း
သူမကုိယ္သူမဘာလုပ္မိလုိက္မွန္းမသိ။
ၿပီးမွ အုိလုိ႔သူမဘာသာေရ႐ြက္လုိက္ပါတယ္။
ဟုတ္ပါတယ္ သူမစစ္ေသြးမ်က္ႏွာေလးကုိအနမ္းေပးလုိက္မိတာပါ။
သူမကုိယ္သူမလည္းဒါမ်ဳိးလုပ္မိလုိက္တဲ႔အေပၚ
ရွက္မိသြားပါတယ္။
ေကာ္ဖီဝယ္ျပီးျပန္လာတဲ႔ေခ်ာေခ်ာဟာ
မေကသီႏြယ္ ကုိစစ္ေသြးမ်က္ႏွာကုိ အနမ္းေပးလုိက္တာကုိ
ျမင္လုိက္ရပါတယ္။
အဟမ္း႕႕႕ႈ
အေမ့ ရုတ္တရက္ေခ်ာင္းဟန့္သံေၾကာင့္ေကသီႏြယ္တစ္ကုိယ္လုံး
တုန္တက္သြားပါတယ္။
ေခ်ာေခ်ာရယ္ အသံမေပးဘာမေပးနဲ႕။
ခစ္ခစ္ အားလုံးျမင္လုိက္တယ္ မမေကသီ။
အုိ မမေကသီႏြယ္မ်က္ႏွာေလးရဲတြတ္သြားပါတယ္။
ရွက္မေနပါနဲ႔မမရယ္ ေခ်ာေခ်ာနားလည္ပါတယ္
မမေကသီသူ႔ကုိခ်စ္ေနတယ္ဆုိတာ။
အုိ ရွက္လုိက္တာေနာ္ ေကသီႏြယ္စိတ္ထဲကေ႐ြက္လုိက္ပါတယ္
သူခုိးလူမိတဟ္ဆုိတာ ဒါမ်ဳိးေပါ့လုိ့လဲ ေတြးလုိက္မိပါတယ္။(၁၄)
သူမသိပါေစနဲ႕ေနာ္ေခ်ာေခ်ာ
စိတ္ခ်ပါမမရဲ႕။
မမ ဒီေန႔ညမုန္တုိင္းတုိက္ႏုိင္တယ္မမ။ မေန့ကမုိးေလဝသသတင္းမွာပါတယ္။
ဟုတ္လား ေခ်ာေခ်ာ
ဟုတ္တယ္မမ ဦးဘေမာင္တုိ့ရွိပါတယ္မစုိးရိမ္ပါနဲ႕။
ေကသီႏြယ္ကားစိတ္ေအးသြားပါျပီ။
ညေနက်ရင္ အိမ္မွာ သိမ္းစရာေလးေတြသိမ္းဖုိ
ေခ်ာေခ်ာျပန္လုိက္မယ္မမ။
ေခ်ာေခ်ာကားမမေကသီႏြယ္ထံခြင့္ေတာင္းလုိက္သည္။
ခြင့္ျပဳခ်က္လဲရတာနဲ႔သူမလည္း သူမအိမ္ကုိတန္းမျပန္ျဖစ္ေသး။
တကယ္ေတာ့ေခ်ာေခ်ာကလည္းရည္းစားရွိသည္။
သူမရည္းစားက သူမတုိ့လမ္းထဲကပင္။
ကုုိမင္းေမာင္တဲ႔။
ဒီျမိဳ႕မွာတာဝန္က်ေနေသာဝန္ထမ္းတစ္ဦးပင္။
ေခ်ာေခ်ာေစ်းသြားတုိင္းကုိမင္းေမာင္ကလည္း
လမ္းေလ်ွာက္ထြက္သည့္အခ်ိန္တုိက္ဆုိင္ေနသည္။
ပထမေတာ့မရင္းႏွီးပါ။
ေနာက္ေတာ့ မ်က္မွန္းတန္းရင္းႏွီးရာမွအစ ခင္မင္ျပီး
အဆင့္တက္ကာသမီးရီးစားအျဖစ္ေရာက္ရွိခဲ႔သည္။
ဒီေန့ကုိမင္းေမာင္ကလဲ ရုံးပိတ္ရက္
ေလ်ွာက္လည္ၾကရန္ခ်ိန္းထားသည္။
ေခ်ာေခ်ာကားဆႏၵေတြေစာေနျပီ။
သူမစိတ္ထဲမွာ ကုိစစ္ေသြးေရာ မမေကသီႏြယ္ေရာ
ညမုန္တုိင္းတုိက္ႏုိင္သည္ဆုိတဲ႔သတင္းေရာအားလုံးေမ့သြားျပီ။
သူမသိေနတာတစ္ခုဘဲရွိသည္
ခ်စ္ေသာကုိမင္းေမာင္ဆီ ျမန္ျမန္သြားျပီး ျမိဳ႕အႏွံေလ်ွာက္လည္ဖုိ့ေလ။(၁၅)
ေခ်ာရယ္ ကုိယ္တုိ႔အတူတူေနခ်င္ျပီ
ဟင္းေနာ္ လူဆုိး
ကုိမင္းေမာင္ႀကီးက ေျပာလည္းေျပာရင္းသူမရင္သားေတြကုိလည္းသူ့့လက္နဲ႔ဆုပ္နယ္ေနတာကုိး။
ေနရာကျမဳိ့ကအတြဲေတြ က်က္စားရာနယ္ေျမ။
အရိပ္ေကာင္းျပီးအကာအကြယ္ေကာင္းသည့္ေနရာဆုိေတာ့
လူသူသိပ္မျမင္ႏုိင္။
ေခ်ာေခ်ာရင္ခုန္သံျမန္လာျပီ။
အုိကုိကုိ မေကာင္းဘူးကြာ။
ခ်စ္လုိ့ပါ ေခ်ာရယ္။
မင္းေမာင္ကားေခ်ာေခ်ာရဲ႔ေနာက္မွဖက္လုိက္ျပီး ေခ်ာေခ်ာရဲ႔
ထမိန္ၾကားထဲလက္ႏႈိက္ကာေပါင္တံေတြကုိပြတ္ေပးေနသည္။
ဆိတ္ကြယ္႐ာအရပ္မွာဖုိႏွင့္မထိေတြ႔လ်ွင္ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိေသာသေဘာသဘာဝအတုိင္း။
မၾကာမီအခ်ိန္မွာေတာ့ေခ်ာေခ်ာရဲ႔ကုိယ္ေလးကသစ္ပင္ကုိမွီေနျပီး
ကုိမင္းေမာင္က သူမအေပၚမွမုိးကာ
အုိ ကုိမင္းေမာင္ရဲ႕ဒုတ္ၾကီးက သူမေရႊၾကဳတ္ထဲမွာတစ္ဆုံးစုိက္ဝင္ေနျပီ။ေခ်ာေခ်ာႏွင့္အနမ္းခ်င္းဖလွယ္ရင္း
မင္းေမာင္က အားကုန္ၾကံဳးေတာ့သည္။
အင္းအင္း စြပ္စြပ္ ရွီးရွီး ဘတ္ဘတ္
မင္းေမာင္ ဒုတ္ၾကီးႏွင့္ေခ်ာေခ်ာေရႊၾကဳတ္ထိေတြ႔သံက
စည္းခ်က္မွန္မွန္ထြက္ေပၚေနသည္။
၁၅ မိနစ္ေလာက္အႀကာမွာေတာ့ေခ်ာေခ်ာလက္ေတြက
မင္းေမာင္ေက်ာကုိအသားကုန္ဖက္လာျပီး
မင္းေမာင္ေဆာင့္ေဆာင့္ခ်လုိက္တုိင္း
သူမကလည္းေအာက္မွခါးကုိေကာ့ေကာ့လာတာေတြ႔ရသည္။
ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ႏွစ္ဦးသား တအင္းအင္းညဥ္းညဴ
သံမ်ားနဲ႔အတူ ေခ်ာေခ်ာမ်က္ႏွာေလးရႈံ့သြားကြာ
အအ ဆုိေသာအသံေလးထြက္ေပၚလာသည္။
တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ႏႈတ္ခမ္းျခင္းေတ့ကာနမ္းေနၾကျပီး
မင္းေမာင္က ထရပ္ကာပုဆုိးကုိျပင္ဝတ္လုိက္သလုိ
ေခ်ာေခ်ာကလည္း ေျပေလ်ာ့ေနေသာဆံပင္ေတြနဲ႔
တြန့္ေက်သြားေသာ ထမိန္အက်ီမ်ားကုိ
သပ္သပ္ရပ္ရပ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ေနသည္။
ထုိ့ေနာက္ထုိေနရာမွႏွစ္ဦးသားထ၍ ျပန္လည္ထြက္ခြာသြားၾကေတာ့သည္။ သူတုိ့ႏွစ္ဦးထြက္ခြာသြားျပီး
တစ္နာရီခန့္အႀကာမွာေတာ့ ေကာင္းကင္တစ္ခုလုံးမဲေမွာင္လာျပီး
ေလျပင္းေလးေတြတျဖည္းျဖည္းတုိက္ခတ္လာသည္။
မုိးစက္မုိးေပါက္ေတြက်ဆင္းလာျပီးေနာက္
ပုိမုိျပင္းထန္လာေသာ ေလျပင္းမ်ားကားဒီျမိဳ႕ေလးဆီသုိ့က်ေရာက္လာေခ်ျပီ။(၁၆)
ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလုံး မဲေမွာင္သြားသည္။
သစ္ပင္သစ္ကုိင္းက်ဳိးက်သံ ျပိဳလဲသံေတြထြက္ေပၚလာပါတယ္။
ေကသီႏြယ္လည္းအခန္းျပဴတင္းတံခါးေတြပိတ္လုိက္ပါတယ္။
ေကသီႏြယ္လည္းေၾကာက္လာပါတယ္။
ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလုံးဘာမွမျမင္ရပါဘူး။
ေကသီႏြယ္လည္းေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ လူနာကုတင္ေပၚက
စစ္ေသြးကုိယ္ကုိအတင္းဖက္ထားမိပါတယ္။
စစ္ေသြးလည္း သတိရလာတဲ႔အခ်ိန္မွာ ဘာျဖစ္လုိ့ျဖစ္ေနမွန္းမသိပါဘူး။
ဒါေပမဲ႔ခဏတြင္းမွာဘဲ သူအေျခအေနကုိသေဘာေပါက္သြားပါတယ္။ မုန္တုိင္းက်ေနတာပါ။
ေတာ္ေတာ္အားေကာင္းတဲ႔မုန္တုိင္းတစ္ခုျဖစ္တယ္ဆုိတာသိလုိက္ပါတယ္။
ေဆးရုံတစ္ခုလုံးလည္းေအာ္သံေတြငုိသံေတြဆူညံေနပါတယ္။
စစ္ေသြးအားယူျပီးထလုိက္ပါတယ္။
ေကသီႏြယ္က စစ္ေသြးကုိယ္ကုိတြဲျပီးထုိင္ခုိင္းလုိက္ပါတယ္။
ေျဖးေျဖးထေနာ္ေမာင္ေလး။
ဝုန္း အေမ့
ေကသီႏြယ္တုိ့ယူထားတဲ႔သီးသန့္လူနာခန္းေပၚကုိ သစ္ကုိင္းအၾကီး
တစ္ခုက်ဳိးျပီး လာရုိက္တာေၾကာင့္ ေကသီႏြယ္လန့္သြားတာပါ။
အသားေလးေတြတုန္ျပီးေၾကာက္ေနတဲ႔
မမေကသီႏြယ္ကုိၾကည့္ျပီးစစ္ေသြးစိတ္ထဲမွာဘာျဖစ္သြားမွန္းမသိပါဘူး။ မမေကသီႏြယ္ကုိဖက္လုိက္ျပီး
မမ အရမ္းေႀကာက္ေနလားလုိ့ေမးလုိက္ပါတယ္။
ဒီလုိအေျခအေနမ်ဳိးမွာရင္ထဲရွိတာေတြျဖစ္တတ္တဲ႔အတုိင္း
ေကသီႏြယ္ကလဲ စစ္ေသြးရဲ႕ရင္ကုိမ်က္ႏွာအပ္လုိက္ျပီး။
ေမာင္ရွိေနရင္ မမမေၾကာက္ပါဘူးလုိ့ေျပာလုိက္ပါတယ္။
စစ္ေသြးလဲ မမေကသီႏြယ္ကုိယ္ေလးကုိ
ပုိတုိးဖက္လုိက္ျပီး မမေကသီႏြယ္ေခါင္းက ဆံႏြယ္ေလးေတြကုိ
လက္နဲ႔အသာအယာပြတ္ေပးေနပါတယ္။
မမေကသီႏြယ္ရဲ႕ပါးကသနပ္ခါးရနံ႕ေလးေတြနဲ႔
ကုိယ္သင္းရနံ႕ေလးေတြက သူ့စိတ္ကုိၾကည္ႏူးေစပါတယ္။
သူတုိ႕ႏွစ္ဦးဟာတစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္အျပန္အလွန္ဖက္တြယ္ရင္း
အျပင္မွာတုိက္ေနတဲ႔ ေလမုန္တုိင္းကုိယာယီေမ့သြားပါတယ္။

(၁၇)
မုန္တုိင္းတုိက္ျပီးေနာက္တစ္ပတ္ခန္႔အၾကာ.။
ေခ်ာေခ်ာတစ္ေယာက္ ညဘက္တစ္ေရးႏုိးလာစဥ္ မမေကသီႏြယ္အခန္းမွ
အသံမ်ားအနည္းငယ္ထြက္လာသျဖင့္ မမေလးဘာလုပ္ေနပါလိမ့္လုိ့
ဒီအခ်ိန္ၾကီးမမေလးဘာလုပ္ေနပါလိမ့္ဟု ေတြးလုိက္မိသျဖင့္
အခန္းဘက္သုိ့သူမအသာသြားလုိက္သည္။
သုိ့ေသာ္အခန္းထဲမွထြက္ေပၚလာေသာအသံေၾကာင့္သူမေျခလွမ္းရပ္သြားသည္။
အခန္းထဲမွ ထြက္ေပၚလာေသာ အသံကား
ခ်စ္လုိက္တာမမရယ္…
အုိ ေမာင္ေနာ္အရမ္းကဲတာဘဲသိလား။
ခ်စ္လုိ့ပါမမရယ္။
ေခ်ာေခ်ာႏုိးသြားလုိက္မယ္…ေမာင္ရဲ႕။
ႏုိးႏုိး…အမ္ ကုိစစ္ေသြးအသံဘဲ။
ခ်က္ဆုိနားခြက္ကမီးေတာက္ေသာ ေခ်ာေခ်ာတစ္ေယာက္ဒီအေျခအေနကုိ
သေဘာေပါက္သြားသည္။ဒါေသြးရုိးသားရုိးအေျခအေနမဟုတ္ေတာ့။
ခ်စ္လုိ႔ မ၀ေသးဘူးလားေမာင္…
ေန့လည္ကလဲ….ခစ္ခစ္။
မမေလးအသံကလည္း ညဳတုတု အသံေလးေပါက္ေနသည္။
အိေျႏၵၾကီးေသာ မမေလးတစ္ေယာက္ကုိစစ္ေသြးႏွင့္မွ စ်ာန္ေလ်ွာသြားသည့္
သေဘာရွိသည္။
ေခ်ာေခ်ာလည္း ဒီကိစၥမွာအေတြ႔အၾကဳံရွိသည့္သူဆုိေတာ့
ဧည့္ခန္းမွ ေရခဲေသတၱာထဲက ေရေအးေအးေလးထုတ္ေသာက္မည္ဟူေသာ
စိတ္ကူးက သူမေခါင္းထဲမွေပ်ာက္သြားသည္။
အခန္းထဲကုိ ဘယ္လုိေနရာကေနေခ်ာင္းရမလဲဆုိတာ လုိက္ရွာေနမိသည္။
ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူမစိတ္ကူးရသြားသည္။
မမေလးအခန္းေဘးမွကုိကုိေလးရဲ႕အခန္းထဲသို့။
အခန္းက သစ္သားေတြနဲ႔ကာရံထားေသာေၾကာင့္ မၾကာမီမွာပင္
ေခ်ာင္းၾကည့္ရန္အေပါက္ေသးေသးေလးတစ္ေပါက္ကုိ ေခ်ာေခ်ာ
ရွာေတြ့သြားေလသည္။

(၁၈)

ျမင္ေတြ႕လုိက္ရေသာ ျမင္ကြင္းကေခ်ာေခ်ာရင္ကုိစိတ္လႈပ္ရွားေစသည္။
မမေလးရဲ႕ ကုတင္ေပၚမွာ ကုိစစ္ေသြးႏွင့္ မမေလးေကသီႏြယ္ကား
ႏွစ္ေယာက္လုံး မိေမြးတိုင္းဖေမြးတုိင္းပင္။
မမေလးကား တစ္ကုိယ္လုံးခြ်တ္ထားေသာေၾကာင့္ ၀င္း၀ါစုိေျပေနေသာ
မမေလးရဲကခႏၶာကုိယ္နဲ႔ ကုိစစ္ေသြးရဲ႕ ေယာက်ၤားပီသေသာ
ခႏၶာကုိယ္ကုိယ္ႏွစ္ခုပူးကပ္ေနတာကုိ ျမင္လုိက္ရေတာ့
လင္မယားလုပ္တမ္းကစားေနၾကျပီဆုိတာ ေခ်ာေခ်ာသိလုိက္သည္။
ဒါမ်ဳိးကေခ်ာေခ်ာကလည္းကစားေနၾကေလ။ကုိမင္းေမာင္ၾကီးနဲ႔။
အုိေမာင္..ဘုန္းနိမ့္လုိက္မယ္ကြယ္…
ခ်စ္လုိ႔ပါမမရဲ႔.။
မမေလးေကသီႏြယ္ရဲ႕ ၀င္း၀ါစုိေျပေနတဲ့ေပါင္တံႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားကုိ
ကုိစစ္ေသြးမ်က္ႏွာအပ္လုိက္တာကုိေခ်ာေခ်ာျမင္ရပါတယ္။
ခဏဘဲရွိေသးတယ္..မမေလးမ်က္ႏွာေလးရွုံ႕သြားျပီး
ေပါင္တံကုိစိလုိက္တာျမင္ရပါတယ္။
ေတာ္…ေတာ္.ပါေတာ့ေမာင္ရယ္…မမ..အ.အ
ဆုိတဲ့အသံေလးထြက္လာျပီး တစ္ကုိယ္လုံးတြန္႔လိမ္ေနတာကုိေတြ႔ရပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ကုိစစ္ေသြးရဲ႕လက္ေတြက မမေလးေပါင္တံေတြကုိ ဖိထားျပီး
မမေလးရဲ႕ေရႊၾကဳပ္ေလးကုိ ေသခ်ာကုိမႈတ္ေပးတဲ့အခါမွာ
မမေလးတစ္ေယာက္ ကုိစစ္ေသြးဆံပင္ေတြကုိ အတင္းဆြဲဆုပ္ကုိင္ထားျပီး
ႏႈတ္ခမ္းေလးကုိလည္း ေပါက္လုမတတ္ကုိက္ထားတာကုိေတြ႕ရပါတယ္။
မမေလးေပါင္တံေတြ နဲ႔ တင္ပါးေတြကလည္း တဆတ္ဆတ္တုန္ေနတာကုိ
ေတြ႕ရပါတယ္။
မမေလးမေျပာနဲ႔.ေဘးအခန္းကေခ်ာင္းေနတဲ့ေခ်ာေခ်ာေတာင္မွ
အသည္းထဲစိမ့္သြားျပီး ဆီးသြားခ်င္သလုိလုိေတာင္ျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။
ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ မမေလးရဲ႕ျဖဴေဖြးေနတဲ့ လည္တုိင္ေက်ာ့ေက်ာ့ေလးက
အေၾကာစိမ္းေလးေတြေတာင္ေထာင္ထလာျပီးကုိစစ္ေသြးေခါင္းကုိ
အသားကုန္ဆုပ္ကုိင္ကာ တုန္ေနတဲ့ေပါင္တံေလးေတြျငိမ္သက္သြားကာ
ေခါင္းကုိဆုပ္ကုိင္ထားတဲ့လက္ေျပေလ်ွာ့သြားတာေၾကာင့္
မမေလးျပီးသြားျပီဆုိတာကုိ ေခ်ာေခ်ာသိလုိက္ပါတယ္။

(၁၉)

ဟူး စစ္ေသြးကား အနည္းငယ္ေမာသြားသည္။
မမေကသီႏြယ္ကုိ သူစိတ္ပါလက္ပါပင္မႈတ္ေပးခဲ့တာေလ။
၀င္း၀ါစုိေျပေနေသာ မမေကသီႏြယ္ရဲ့ေပါင္တံႏွစ္ေခ်ာင္းအလယ္က
ေရႊၾကဳပ္ေလးကုိ သူမရြံမရွာပင္ မႈတ္ေပးခဲ့သည္။
မမက ရွက္ေနေသာ မ်က္ႏွာျဖင့္။
ေမာင္…မေကာင္းဘူးကြယ္..လုိ႔သူ႔ကုိတုိးတုိးေလးေျပာလုိက္ပါတယ္။
ဟင္း..ဟင္း..ဒါအစဘဲရွိေသးတယ္..မမရဲ႕
အုိ…ေကသီႏြယ္ကား သူမေရႊၾကဳပ္အ၀ကုိ လာေတ့ေနေသာ
စစ္ေသြးရဲ႕ ဒုတ္ၾကီးကုိ ၾကည့္ရဲ႕ သူမဆီးသြားခ်င္သလုိလုိပင္စိမ့္တက္သြားသည္။
ေန့လည္က သူမသူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာ ခ်ိန္းေတြ႔ရင္း ဒီဒုတ္ၾကီးက
သူမေရႊၾကဳပ္ေလးပါကင္ကုိ ဖြင့္သြားခဲ့သည္။
ပါးပင္ အနမ္းမခံခဲ့ရဘူးေသာ သူမအဖုိ့ စစ္ေသြးနဲ႔က်မွ
စိစိညွက္ေက်ရုံမက ေရႊၾကဳပ္ေလးပါကင္ပါ အဖြင့္ခံလုိက္ရသည္။
သုိ႔ေသာ္ သူမအရမ္းကုိေက်နပ္ပါသည္။
ခ်စ္ေသာ ေမာင့္အတြက္ လုိက္ေလ်ာေပးခဲ့ရတာကုိ။
အေမ့..သူမႏႈတ္မွအသံေလးထြက္သြားသည္။
ေမာင့္ရဲ႕ဒုတ္ၾကီးက သူမေရႊၾကဳပ္ထဲကုိ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း၀င္လာေနသည္။
သူမေရႊၾကဳပ္အတြင္းသားႏုႏုေလးမ်ားကုိ ပြတ္တုိက္မႈေၾကာင့္ က်င္လာသည္။
သူမေရႊၾကဳပ္ ႏွစ္ျခမ္းရဲ႕ အေၾကာမွ်င္ေလးမ်ားကလည္း ဒုတ္ၾကီးကုိ
အလုိလုိညွစ္ထားက ဆြဲစုပ္ေနမိသည္။
ေမာင္က သူမေရႊၾကဳပ္တစ္ဆုံးကုိ ဒုတ္ၾကီးကုိနစ္ျမဳပ္ထားလုိက္ျပီး။
သူမကုိငုံ႔ကာ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းေတ့စုပ္လုိက္သည္။
ေကသီႏြယ္လည္းအျပန္အလွန္နမ္းရင္း မၾကာမီမွာ
စစ္ေသြးက သူမသားျမတ္ကုိ စုိ႔လုိက္သည္။
ျပြတ္..အုိ…..
ၾကည့္စမ္း..လူဆုိးေလး..ငယ္ငယ္ကႏုိ႔မစုိ့ခဲ့ရဘူးထင္တယ္။
ဒါေပါ့…မမရဲ႕…ေန့တုိင္းစုိ့မွာ..
အြန္း…ေၾကာက္စရာၾကီး….
ဟင္းဟင္းေၾကာက္စရာက အခုမွလာမွာ….
သူမေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကုိ ေမာင့္ခါးကုိခ်ိတ္လုိက္သည့္အခ်ိန္မွာ
ေမာင္ကလည္း သူမေရႊၾကဳပ္ထဲကုိ ဒုတ္ၾကီးကုိ သြင္းလုိက္ထုတ္လုိက္
ျဖင့္ေဆာင့္ေတာ့သည္။
ေမာင့္ေဆာင့္ခ်လုိက္တုိင္း ေမာင့္ေဘာႏွင့္ သူမဆီးခုံေလးက
တဘတ္ဘတ္ရိုက္ခတ္ေနသလုိ…သူမတစ္ကုိယ္လုံးလဲ
တိမ္ေတြထဲမွာ လြင့္ေမွ်ာေနသလုိ ခံစားရသည္။
မၾကာမီမွာေတာ့ ေမာင္ေဆာင့္ေဆာင့္ခ်လုိက္တုိင္း သူမကလည္း
ေအာက္မွာ ခါးေလးကုိ ေကာ့ေကာ့ျပီး ခံေပးေနမိသည္။
တစ္ဖက္အခန္းမွ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသာ ေခ်ာေခ်ာလည္း စိတ္ေတြမရုိးမရြ
ျဖစ္ကာ သူမထမိန္ထဲသုိ့လက္ကုိထုိးထည့္ကာ
သူမပိပိကုိပြတ္ေပးေနရင္း သူမ၀တ္ထားေသာ
ထမိန္မွာ အရည္ၾကည္ေတြစိမ့္ထြက္မွႈေၾကာင့္
စုိရြဲသြားျပီး အကြက္ၾကီးျဖစ္သြားေလေတာ့သည္။(၂၀)
မမေကသီႏြယ္ကား ဒီေန႔ပြဲရုံခဏသြားသည္။
စစ္ေသြးဒီေန႔ေတာ့လုိက္မသြားျဖစ္။
ရန္ကုန္မွ သူ႔အလုပ္ေတြကုိလည္းပစ္ထားတာၾကာျပီ.။
တပည့္ျဖစ္သူက သူ႔ကုိ အီးေမးလ္ျဖင့္ စာရင္းမ်ားပို့ထားသျဖင့္
ျမိဳ႔ထဲက ကြန္ျပဴတာဆုိင္မွာသြားထုတ္ရမည္။
ျပီးေတာ့ ရဲစခန္းကလည္းေခၚထားေသးသည္။
သူ႔ကုိ ရုိက္နက္သြားေသာတရားခံမ်ားႏွင့္ပတ္သက္ျပီး ဖြင့္ထားသည့္အမႈကိစၥ။
ဒါေၾကာင့္မုိ႔သူမလုိက္သြားျဖစ္.
တူတူ…အိပ္ေထာင္ထဲထည့္ထားေသာ ဖုန္းမည္လာသျဖင့္
စစ္ေသြးက ဖုန္းကုိ ထုတ္ျပီးၾကည့္လုိက္သည္။
ဘယ္သူပါလိမ့္…ေၾသာ္..ကုိကုိေလးဖုန္းဘဲဟ။
ကုိကုိေလး..ေျပာ.
စစ္ေသြး မမ အလုပ္သြားျပီလား။
သြားျပီဟ…ဒါနဲ႔မျပန္လာေသးဘူးလား ကုိကုိေလးရ.။
ဟီးဟီး..အဲ့ဒါဘဲေျပာမလုိ႔ကြ။
အမွန္က ငါ့ေဆာ္ဆီသြားတာ. အခုျပန္လာရင္တစ္ခါတည္းေခၚခဲ့မယ္။
ဟုိေန႔က တည္းခုိခန္းမွာ ႏွပ္ေနတုန္း သူ႔အကုိေတြနဲ႔ရပ္ကြက္က၀ုိင္းဖမ္းလုိ႔
ငါတစ္ခါတည္းယူလုိက္ရတယ္။
ဟား…မင္းကေတာ့ျဖစ္ရမယ္ကြာ.
အဲ့ဒါ…ကြာ။ ငါ့အမကုိ မေျပာရဲလုိ႔ဟ.
ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲမသိဘူး.။
ေအးေလ..ဒီအေျခအေနေရာက္မွေတာ့ မထူးေတာ့ဘူး။
ဖြင့္ေျပာလုိက္တာ မင္းမမကုိ.။
ဒါနဲ႔…ကုိေလးေရ..ငါလည္းမင္းကုိ ေတာင္းပန္စရာရွိတယ္။
မင္းကုိ…မင္းျမိဳ႕ကုိ လာတုန္းကငါလဲ အလည္လာရင္း
ျပီးေတာ့ မင္းရဲ႕ ရွယ္ယာအျမတ္ေငြေတြလဲေပးရင္းဆုိျပီးလာခဲ့တာ။
အခုေတာ့ ငါလဲ…မင္းျမိဳ႕မွာအေခ်ာအလွေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ေတြ႔ျပီးမျပန္ႏုိင္ျဖစ္ေနျပီ။
ဟား….ဘယ္သူလဲကြဆုိစမ္းပါဦး။
ေအးကြာ…ငါ့ထက္ေတာ့ ၾကီးတယ္…မမေပါ့.။
နာမည္က…
ေကသီႏြယ္တဲ့…။
ေကသီႏြယ္..ေကသီႏြယ္…ဟာကြာ…စစ္ေသြး။
ေတာင္းပန္ပါတယ္…ေယာက္ဖရာ…
ဟာကြာ..ဟာကြာ.ရွက္လုိက္တာကြာ..ငလူးမသား။
အက်င့္မေကာင္းတဲ့ေကာင္…လုပ္ထားပါ..လုပ္ထားပါ။
ကုိကုိေလးကစစ္ေသြးဖုန္းကုိနားေထာင္ရင္း မ်က္ႏွာၾကီးျပဳံးသြားသည္။
ဒီလုိျဖစ္ေစခ်င္လုိ႔ဒီအကြက္ကုိသူဆင္ခဲ့တာေလ။
သူ႔အမကုိ စစ္ေသြးလုိလူမ်ဳိးႏွင့္မွသူစိတ္ခ်သည္။
ျပီးေတာ့စစ္ေသြးကသူ႔အခ်စ္ဆုံးသူငယ္ခ်င္းေလ။
ဟဲလုိ..ဟဲလုိ..သူငယ္ခ်င္းစိတ္ဆုိးသြားလား….။
ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ..ငါတုိ့ကုိသေဘာတူေပးပါေနာ္…
ဟား..စစ္ေသြးရာ…ဒီတစ္ခါေတာ့မင္းညံ့သြားျပီကြ..
ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ..မင္းသေဘာမတူဘူးလား…တစ္ဖက္က စစ္ေသြးရဲ႔
စုိးရိမ္တၾကီးေျပာသံကုိ ကုိကုိေလးၾကားျပီး ရီခ်င္စိတ္ကုိေအာင့္ထားကာ။
ကဲ…ကုိေရႊေယာက္ဖစစ္ေသြးေရ..
မင္းကုိငါ့အမနဲ႔ညားေစခ်င္လုိ႔…ျမိဳ႕ကုိအလည္ေခၚလုိက္တာ…
သိျပီလား….လုိ႔ေျပာျပီး ဖုန္းကုိခ်လုိက္ေတာ့သည္။
စစ္ေသြး အထပ္ထပ္ျပန္ေခၚေပမဲ့သူမကုိင္ေတာ့ဘဲ တခိခိရီေနေတာ့သည္။

(၂၁)
တရားခံကေတာ့ မိခါနီးေနပါျပီ ကုိစစ္ေသြးေရ။
မိတဲ့အခ်ိန္က်ရင္ကုိစစ္ေသြးကုိ ဆက္သြယ္ပါမယ္။
စခန္းမွဴးရွင္းျပသည္ကုိ စစ္ေသြးကဂရုတစုိက္နားေထာင္ေနသည္။
ထုိအခ်ိန္မွာ စခန္းမွဴးရုံးခန္းအတြင္းသုိ့ ၀င္လာေသာေျခသံကုိၾကားရသည္။
ဗုိလ္ၾကီး ကြ်န္ေတာ္ေရာက္ပါျပီ။
ဗုိလ္ၾကီးစုံစမ္းခုိင္းထားတဲ့ကိစၥသိရပါျပီ။
အမႈလုိက္အရာရွိျဖစ္မည္ထင္သည္။ သူႏွင့္အသက္မတိမ္းမယိမ္းခန့္ရွိမည္။
ကုိစစ္ေသြးကုိ ရုိက္သြားတဲ့သူေတြက ျမိဳ႕ထဲမွာ မူးယစ္ေဆး၀ါးေတြျဖန္႔ျဖဴးေနတယ္လုိ႔
သံသယရွိတဲ့က်ားေလးတုိ့အုပ္စုလုိ႔သိရပါတယ္။
သူတုိ႔ဆရာ အုိက္ပန္က ေဒၚေကသီႏြယ္ကုိ ပုိးပန္းေနတာၾကာပါျပီ။
ကုိစစ္ေသြးနဲ႔ တြဲသြားတြဲလာလုပ္တာကုိ မၾကဳိက္လုိ႔သူ႔တပည့္ေတြကုိ
ခုိင္းတဲ့သေဘာရွိပါတယ္။ အခ်က္အလက္ပုိခုိင္မာေအာင္လုပ္ေနပါတယ္။
ထုိအခ်ိန္မွာပင္ စစ္ေသြးဖုန္းကမည္လာသျဖင့္ေကာက္ကုိင္လုိက္သည္။
မေကသီႏြယ္တုိ႔အိမ္ကပင္…
ဟဲလုိ…
ကုိစစ္ေသြးလား….ေခ်ာေခ်ာရဲ႕အသံ
ေမာဟုိက္သံႏွင့္ ငုိသံေတြေရာေထြးေနသည္။
ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ..ေခ်ာေခ်ာ…
မမေလးကုိေလ….မမေလးကုိ
ေျပာစမ္းပါမမေလးဘာျဖစ္လုိ႔လဲ…
မမေလးကုိ ဦးအုိက္ပန္တုိ႔ ဖမ္းသြားတယ္။
ဒီေန႔ ပြဲရုံကအျပန္မွာ သူ႔တပည့္ေတြနဲ႔ ဖမ္းေခၚသြားတာတဲ့။
ျမင္တဲ့သူေတြကဖုန္းဆက္ျပီးလွမ္းေျပာလုိ႔…လုပ္ပါဦးကုိစစ္ေသြး။
မမကုိ ကယ္ပါဦးေနာ္။
စစ္ေသြးရင္ထဲ မီးေတာင္ေပါက္ကြဲသလုိျဖစ္သြားသည္။
ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ…ကုိစစ္ေသြး။
စခန္းမွဴးကေမးလုိက္ေတာ့ စစ္ေသြးက
ဗုိလ္ၾကီးလုပ္ပါဦး မေကသီႏြယ္ကုိ ဦးအုိက္ပန္တုိ့လူစုဆြဲေခၚသြားတယ္တဲ့။
ဒီေန႔ပြဲရုံက အျပန္လမ္းမွာ ဆြဲသြားတာတဲ့။
ဟာ….ဒါဆုိခ်က္ျခင္းလုိက္မွျဖစ္မယ္…
စခန္းမွဴးက သူ႔လူေတြကုိ ေခၚလုိက္ျပီး ေနာက္တြင္…။

(၂၂)

ရွင္ မယုတ္မာနဲ႕ေနာ္ ကုိအုိက္ပန္
ခ်စ္လုိ့ပါ ေကသီႏြယ္ရယ္
ဟင္းဟင္း
အုိက္ပန္က တံခါးကုိအခန္းတံခါးကုိပိတ္လုိက္ေခ်ျပီ။
ေကသီႏြယ္လဲ တြန္႔ဆုတ္တြန္႔ဆုတ္ျဖင့္ ေနာက္ဆုတ္လာလုိက္တာ
အခန္းေဒါင့္မွာကပ္ေနျပီ။
အုိက္ပန္ကား တုန္ယင္ေနေသာ ေကသီႏြယ္ ကုိၾကည့္ရင္း
ရမၼက္ေဇာေတြၾကြတြက္လာျပီး။
ရွင္ မယုတ္မာနဲ႕ေနာ္ ကယ္ၾကပါဦး
ေအာ္ေလ မင္းႀကိဳက္သလုိေအာ္ ဘယ္သူမွမၾကားဘူး
အုိက္ပန္ကားေကသီႏြယ္ကုိကုတင္ေပၚတြန္းလွဲလုိက္ျပီး
အေပၚမွဖိထပ္လုိက္သည္။
ရုန္းကန္ေနေသာေကသီႏြယ္လက္မ်ားကုိသူ့လက္ျဖင့္ဖိျပီးခ်ဳပ္ကုိင္ လုိကေတာ့ ေကသီႏြယ္မရုန္းႏုိင္ေတာ့။
ေကသီႏြယ္ထမိန္လည္းကြ်တ္ေနျပီ။
ထုိအခ်ိန္မွာအခန္းတံခါးကုိေဆာင့္ကန္ဖြင့္သံၾကားရျပီး
တံခါးပြင့္သြားသည္။
အုိက္ပန္ျပာျပာသလဲထရပ္ေသာ္လည္းအခ်ိန္မမီေတာ့။
လူယုတ္မာ ဟူ်သာအသံႏွင့္အတူ သူ့ပါးခ်ိတ္ကုိလက္သီးေကြ်း
ခံလုိက္ရသျဖင့္ ယုိင္နဲ႕သြားသည္။
စစ္ေသြးက အုိက္ပနါကုိယ္ေပၚခြစီးၿပီး
ဘယ္ျပန္ညာျပန္ေက်ြးေတာ့သည္။
ခြပ္ခြပ္ အ အ
ေတာ္ေလာက္ပါျပီကုိစစ္ေသြး။
လက္လြန္မယ္။ စခန္းမွဴးနဲ႕သူ့တပည့္မ်ားကညးေဒါသတႀကီး
ျဖစေနေသာစစ္ေသြးကုိ အုိက္ပန္ကုိယ္ေပၚမွ မနညးဆြဲခြာရသည္။
ေကသီႏြယ္ကားစစ္ေသြးရင္ဘတ္တြင္မ်က္ႏွာအပ္ကာ
တရႈံ႕ရႈံ႕ငုိေတာ့သည္။ယစစ္ေသြးကမမေကသီႏြယ္ကုိယ္လုံး
ေလးကုိဖက္ထားရင္းႏွစ္သိမ့္ေပးေနသည္။
အုိက္ပန္ႏွင့္သူ့တပည့္မ်ားကုိစခန္းမွူးတုိ့အဖြဲ႕မွအခ်ိန္မီ
ထိန္းသိမ္းႏုိင္ခဲ႔ျပီျဖစ္ပါတယ္။
မငုိပါနဲ႕ေတာ့မမရယ္
စစ္ေသြးကေကသီႏြယ္ပခုံးေလးကုိတြဲထားရင္း
မငုိပါနဲ႕ေတာ့ မမရယ္လုိ့ေျပာျပီး
ႏွစ္သိမ့္လုိက္ပါတယ္။(၂၃)
ကုိကုိေလး ခရီးေဆာင္အိတ္ကုိခ်လုိက္သည္။
လာေလ ႏုိႏုိ…။
ႏုိႏုိလည္းကုိကုိေလးေခၚရာေနာက္သုိ႔လုိက္ပါလာသည္။
အိမ္ထဲမွာလဲလူကမေတြ႔။
မိေခ်ာေရ မိေခ်ာ….။
ေခ်ာေခ်ာက ကုိကုိေလးေခၚသံၾကားသျဖင့္ အေနာက္ခန္းမွ ကပ်ာကယာထြက္လာသည္။
ကုိကုိေလး ျပန္ေရာက္လာျပီကုိး…..
ဒါနဲ႔သူက…
အဟဲ…ကုိကုိေလးေျပာေျပာေနတဲ့မမႏုိႏုိဆုိတာမဟုတ္လား။
တစ္ခါတည္းခုိးလာတာထင္တယ္။
ဟုတ္ပါ့…ဒါနဲ႔နင့္မမေလးေရာ….
မမေလး…ကေလ..မမေလးက..
ေခ်ာေခ်ာက ေခါင္းကုိကုတ္လုိက္သည္။ ဘာေျပာလုိ႔ေျပာရမွန္းမသိ။
ဟဲ့ ေျပာစရာရွိတာေျပာေလ..ဒီေကာင္မေလးနဲ႔ေတာ့….
တူတူ..တူတူ..
ကုိကုိေလးလက္ကုိင္ဖုန္းကမည္လာျခင္းျဖစ္သည္။
စစ္ေသြးရဲ႔ဖုန္းပင္…။
ဟဲလုိ..စစ္ေသြးသူငယ္ခ်င္း…ငါ့ကုိေစာင့္ရတာၾကာလုိ႔စိတ္ပ်က္ေနျပီလား။
အဟဲ..ငါျပန္သြားျပီကြကုိေလးရ…အလည္ေခၚတာေက်းဇူးတင္ပါတယ္ကြာ။
ဟာ..မင္းငါ့ကုိေတာင္မေစာင့္ဘူူး။
ဟက္ဟက္…မင္းလြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနလုိ႔ရေအာင္..ပါကြာ။
မင္းႏုိႏုိဆုိတဲ့ေကာင္မေလးကုိ လြန္ခဲ့တဲ့(၃)ရက္ေလာက္ကဘဲ
တရားရုံးမွလက္ထပ္လုိက္တယ္ဆုိတာငါသတင္းအတိအက်ရျပီးသား။
ေတာင္ၾကီးက မင္းသက္ေသေခၚသြားတယ္ မင္းထြန္းကဖုန္းဆက္ေျပာျပီးသား။
ဒါနဲ႔မင္းကဘာကိစၥငါ့ကုိေက်းဇူးတင္ေနရတာတုန္း။
အဟား ကုိေလး မင္းကုိေခ်ာေခ်ာကေျပာမျပဘူးလား..။
မေမးရေသးဘူးကြ…ငါလည္းခုမွေရာက္တာ။
အဲ့ဒါဆုိရင္ေတာ့…သူငယ္ခ်င္းေယာက္ဖေရ….။
မင္းမမေကသီႏြယ္ကုိ ငါခုိးသြားျပီ…
ဟာ…ကုိကုိေလးဖုန္းေျပာရင္းပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖစ္သြားသည္။
ငါ့ကုိခြင့္လြတ္ပါသူငယ္ခ်င္းရာ..မင္းကုိမ်က္ႏွာပူလုိ႔ဘယ္လုိေျပာရမွန္းမသိတာနဲ႔…
ဟာ…ေခြးသူေတာင္းစား..
ဘာလဲ..မင္းကသေဘာမတူလုိ႔လားသူငယ္ခ်င္းရာ…။
ကုိကုိေလးကား ဖုန္းဆက္ရင္းမွ တစ္ျဖည္းျဖည္းျပဳံးလာသည္။
ျပီးေနာက္ရီလုိက္သည္။။။
အဟား…မင္းဒီတစ္ခါေတာ့သြားျပီ ေမာင္စစ္ေသြးေလးေရ…။
ငါ့မမကုိ ဘယ္သူနဲ႔မွစိတ္မခ်လုိ႔…
မင္းနဲ႔နီးစပ္ေစခ်င္လုိ႔….ျမိဳ႕ကုိအလည္ေခၚလုိက္ျပီး သက္သက္ေရွာင္ေနတာဟ
သိပလား…..ကဲ.။
ကုိကုိေလးက ဖုန္းဆက္တာကုိရုတ္တရက္ရပ္လုိက္ျပီး…
ပါ၀ါကုိပါပိတ္လုိက္ေတာ့သည္။

(၂၄)

ဟာကြာ…စစ္ေသြးကား ဖုန္းကုိကုိင္ရင္း ကုိယ့္ကုိယ္ကုိရီခ်င္လာသည္။
သူ႔လက္ထဲမွ ဖုန္းကုိ မမေကသီႏြယ္ကဆြဲယူျပီး ကုတင္ေဘးက စားပြဲေလးေပၚပစ္တင္ကာ
စစ္ေသြးကုိဆြဲလွည့္လုိက္သည္။
ဆက္မေနပါနဲ႔ေတာ့..ေမာင္ရယ္။
ဒါဆုိ….ကဲ..စစ္ေသြးကမမေကသီႏြယ္ကုိ ဖက္လုိက္ျပီး။
သူမရဲ႔ပါးေတြကုိနမ္းေနသည္.။
အခုမွဘဲလြတ္လြတ္လပ္လပ္တစ္၀ၾကီးခ်စ္လုိ႔ရေတာ့မယ္ေလ.။
အုိ…သူသိပ္ဆုိးတာဘဲၾကည့္စမ္း…။
မမေကသီႏြယ္ရဲ႕ထမိန္ကုိ သူဆြဲခြ်တ္လုိက္ျပီး ကုတင္ေအာက္ကုိ
ပုိ႔လုိက္ေတာ့ မမေကသီႏြယ္က ညဳတုတုေလးေျပာလုိက္သည္။
ျပြတ္….အုိ…
မမေကသီႏြယ္ရဲ႕ အိစက္ေနတဲ့ႏုိ႔လုံးလုံးေမာက္ေမာက္ေလးေတြကုိ
လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ဆုပ္ညစ္ျပီး သူ႔ႏုတ္ခမ္းနဲ႔ ငုံကာ တစ္ျပြတ္ျပြတ္စုိ႔ေပးလုိက္သည္။
အုိ..ေမာင္ရယ္…စုိ႔လုိ႔ကုိမ၀ႏုိင္ဘူးေနာ္…ငယ္ငယ္က၀ေအာင္မစုိ႔ခဲ့ရဘူးထင္တယ္။
ဒါေပါ့မမရဲ႕..စုိ့ဦးမွာ….
သူ႔သေဘာသူ႔သေဘာ…ခစ္ခစ္…စုိ႔စုိ႔
ေကသီႏြယ္ကား စစ္ေသြးႏုိ႔စုိ႔ေပးေနတာကုိ ရင္ခုံစြာခံယူေနသည္။
ေမာင္က သူမေပါင္ကုိျဖဲေတာ့ အလိုက္တသိပင္ကားေပးလုိက္သည္။
အုိ..ေမာင့္ဒုတ္ၾကီးက တစ္ေန႔တစ္ျခားပုိပုိၾကီးလာသလုိဘဲ.။
အုိ..ခုနကလည္း တစ္ခါလုပ္ျပီးျပီ…မ၀ေသးဘူးလား…ေမာင္
မမေၾကာက္လာျပီ။
ေၾကာက္လာျပီလုိ႔သာေျပာတယ္ ေကသီႏြယ္ကား ခ်စ္ေသာေမာင္ရဲ႕
ဒုတ္ၾကီးကုိ ကုိင္လုိက္ျပီး သူမေရႊၾကဳတ္အ၀နဲ႔ ေတ့ထားျပီးေခ်ျပီ။
ဟင္း..ဟင္း…ဒီေန႔ညေတာ့ မမကုိမအိပ္ဘဲကုိ တစ္ညလုံးလုပ္မွာ။
အမေလး…ေကသီႏြယ္အမေလးပင္ဆုံးေအာင္မတႏုိင္လုိက္ပါ။
စစ္ေသြးရဲ႔ဒုတ္ၾကီးကသူမေရႊၾကဳတ္ထဲကုိတစ္ဆုံးစုိက္ထည့္လုိက္ျပီေလ.။
စြပ္စြပ္..ဒုတ္ဒုတ္…အအ…
အင္းအင္း…အအ…ေမာင္…ေမာင္….
စစ္ေသြးကား ေကသီႏြယ္ရဲ႔ ေရႊၾကဳပ္ေလးကုိ သူ႔ဒုတ္ၾကီးကုိ
စုိက္စုိက္ခ်ျပီး ေဆာင့္လုိက္တုိင္း ေကသီႏြယ္ဖင္ေလးတုန္တုန္တက္သြားျပီး
တစ္အအေအာ္ေနရသလုိ…ခါးေလးကလည္းေကာ့ေကာ့တက္လာသည္။
အအ..သြက္သြက္လုပ္ပါေမာင္ရယ္…မမေကာင္းေနျပီ..
အုိးအုိးအင္းအင္းးး။။စြပ္စြပ္ဒုတ္ဒုတ္ဘတ္ဘတ္….အုိးအုိး
ေကသီႏြယ္ရဲ႔ တအိုးအုိး တအင္းအင္းညဥ္းညဴသံေလးႏွင့္အတူ
ႏွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ၾကီးကလည္း တက်ီက်ီအသံမ်ားပင္ထြက္လာေလေတာ့သည္။
ေမာင့္ကုိေကသီႏြယ္အစြဲၾကီးစြဲသြားမိျပီေလ။

ျပီးပါျပီ